Pedijatrica prim. dr Zagorka Vidović iz Doma zdravlja u Šipovu za Kidsinfo piše o razvoju beba. Otkriva nam kada se beba smije staviti u sjedeći položaj i na noge, te da li se preporučuje upotreba hodalice i kengura.
U nastavku pročitajte njen tekst.
Da bi se motorni razvoj odvijao nesmetano, neophodno je da beba provodi što više vremena na ravnoj, tvrdoj podlozi. Najbolje na podu, na odgovarajućoj podlozi i s adekvatnim igračkama koje će pomoći da se dolazeće funkcije razvijaju i uvježbavaju.
U uzrastu od 6 do 9 mjeseci starosti, dijete se podiže u poziciju za puzanje (na koljena i dlanove). Držeći se za prste odrasle osobe, diže se u sjedeći položaj, te održava ravnotežu u tom polažaju.
U uzrastu od 9 do 12 mjeseci ustaje samostalno koristeći namještaj, predmete i ljude u okolini. Može samostalno da sjedi i puže, te da stoji samostalno kada se drži. Iz stojećeg položaja spušta se u sjedeći bez padanja. Počinje da se kreće držeći se za nešto ili nekoga. Uz držanje napravi bar četiri koraka.
Postavljanje djeteta u uspravan položaj i oslanjanje na noge prije nego što je dovoljno zrelo za to, može da dovede do deformiteta nogu i kičmenog stuba.
U uzrastu od 12 do 18 mjeseci stoji i kreće se uz namještaj. Počinje praviti samostalne korake. Hoda uz držanje za jednu ruku. Penje se po namještaju i većim predmetima.
Ako pažljivo pogledamo položaj koji beba stara 4 do 5 mjeseci zauzima kada je na leđima, vidjećemo dosta sličnosti sa sjedećim položajem. Skoro da sve vrijeme drži podignute noge, posmatra svoja stopala i dodiruje bedra. Ustvari, beba „sjedi“. Na ovaj način beba jača trbušne mišiće i tako se priprema za sjedenje. Prevremeno stavljanje bebe u sjedeći položaj predstavlja opasnost za optimalni razvoj motorike, jer izostaje trening leđnih mišića kad je potrbuške, te trbušnih mišića kada leži na leđima.
Pravo vrijeme da se dijete postavi u sjedeći položaj je onda kada je samo spremno za to, odnosno kada samo kroz svoj razvoj otkrije sjedeći položaj. U uzrastu od devet mjeseci ravnoteža je sasvim dobra, razvijaju se odbrambene reakcije (postranične, kasnije i zadnja), leđa su ravna (formirana je lumbalna lordoza), te je to uzrast kad očekujemo da beba samostalno sjedi.
Svako pasivno nošenje u marami, kenguru, osim kada je to neophodno, šteti djetetu i njegovom razvoju. Roditelji smatraju da se nošenjem u marami ostvaruje blizak kontakt sa bebom, što je samo donekle tačno, jer taj položaj bebi ne omogućava kontakt očima, što je, uz hranu i san, neophodan element zdravog razvoja
Pored rizika da dođe do promjena na kičmenom stubu, prevremeno stavljanje u pasivan sjedeći položaj može dovesti do zaostajanja u fizičkom razvoju.
Postavljanje djeteta u uspravan položaj i oslanjanje na noge prije nego što je dovoljno zrelo za to (12 mjeseci), može da dovede do deformiteta nogu i kičmenog stuba.
Stavljanjem djeteta u hodalicu lišavamo dijete neophodnih iskustava kroz koja treba da prođe u procesu prohodavanja. Djeca koja provedu neko vrijeme u hodalici, kada prohodaju češće padaju zbog gubitka ravnoteže i imaju poteškoće pri ustajanju. Ako su preskočili i fazu puzanja, imaće problem i sa savladavanjem prepreka. Često zapinju o ivičnjake i pragove i najčešće padaju na glavu.
Razvoj kretanja započinje još u maminom stomaku, gdje beba mijenja položaje, naročito tokom dana kada je budna i aktivna. Po rođenju se ovaj razvoj nastavlja od prvog dana, stavljanjem bebe u položaj potrbuške, na leđa…
Svako pasivno nošenje u marami, kenguru, osim kada je to neophodno, šteti djetetu i njegovom razvoju. Roditelji smatraju da se nošenjem u marami ostvaruje blizak kontakt sa bebom, što je samo donekle tačno, jer taj položaj bebi ne omogućava kontakt očima, što je, uz hranu i san, neophodan element zdravog razvoja. Zato se ne preporučuje duže stavljanje bebe u nosiljke.
(Kidsinfo.ba)
